10 planten om bij uit de buurt te blijven

Lekker buiten zijn in de vrije natuur is hartstikke gezond voor lichaam en geest, dat is inmiddels wetenschappelijk bewezen. Ons motto is dan ook: groen maakt gelukkig! Maar groen kan ook gevaarlijk zijn, levensgevaarlijk zelfs! Hier 10 planten waar je echt voor op moet passen.

1. Blauwe monnikskap (Aconitum napellus)

Innemen van een paar blaadjes van dit schattige plantje kan leiden tot ernstige problemen aan het hart en andere organen en uiteindelijk leiden tot de dood. Een druppeltje sap van de plant op je huid zorgt voor heftige irritatie en branderige plekken. Zelfs honing van deze bloemen is giftig en ongeschikt voor consumptie. In ons land komt van nature alleen de gele monnikskap voor, maar sinds eind jaren zeventig is de blauwe variant in opmars.

2. Vingerhoedskruid (Digitalis purpurea)

Deze veelvoorkomende plant met de vrolijke vingerhoedjes is een vriend van hommels en bijen. Maar mensen (en andere zoogdieren) kunnen er maar beter een beetje bij uit de buurt blijven: klein hapje van de stengel of blaadjes heeft fatale gevolgen voor je hart!

3. Wolfskers (Atropa bella-donna)

Slechts vijf besjes van Wolfskers zijn voldoende om een volwassen man een pijnlijke dood te bezorgen. De plant is vrij zeldzaam in ons land maar komt voor in Gelderland en Zuid-Limburg. Maf: om mooi te zijn druppelden middeleeuwse dames het sap uit de giftige besjes in hun ogen zodat hun pupillen groter werden (Bella Donna betekent ‘mooie vrouw’).

4. Waterscheerling (Cicuta virosa)

Ook een lekker plantje, deze verwant van peterselie en kervel. Vergiftiging met sap van de wortel leidt tot een zware vorm van maagpijn, braakneigingen, gevolgd door een delirium. De rug van het slachtoffer komt helemaal onder spanning te staan en verandert in een boogvorm en meestal komt er bloed uit de oren waarna de spieren van de ademhaling niet meer werken en de dood volgt door verstikking. Brrr.

5. Taxus (Taxus baccata)

Iedereen kent Taxus als de vriendelijke, wintergroene heggenstruik. Maar niet iedereen weet dat de blaadjes en pitjes van de bessen vol zitten met het zeer giftige taxine. Deze stof blokkeert het centraal zenuwstelsel, beschadigt de lever- en de nieren en leidt uiteindelijk tot een zekere dood. Toch worden de gesnoeide takken ook ingezameld om levens te redden: het bestanddeel taxol is een medicijn tegen sommige vormen van kanker.

6. Manzanillaboom (Hippomane mancinella)

Ga je op vakantie naar de Caribische Eilanden? Pas dan op voor de appels van deze ‘Beach Apple’. Eten kan heftige keelpijnen, maag-darmontstekingen met bloedingen, misselijkheid, bacteriële superinfectie, problemen met de ademhaling door opzwelling van de keel en shock veroorzaken. Vaak worden de bomen gemarkeerd of met een rode “X” op de stam. Op de Franse Antillen met een rode band op ca. een halve meter boven de grond.

7. Doornappel (Datura stramonium)

Doornappels zijn verwant aan aardappels en behoren tot de nachtschade-familie. Door Indianen werd de plant wel gebruikt om hallucinaties op te wekken, maar ongevaarlijk is dat niet: bij overdosering kan de afloop fataal zijn. Net als andere leden van de nachtschade-familie is ook deze plant door de ontdekkingsreizigers vanuit Zuid-Amerika naar Noord-Europa gebracht. Tegenwoordig is de plant zeer algemeen. Oppassen dus!

8. Wonderboom (Ricinus communis)

Hoewel de Wonderboom waarschijnlijk uit Oost-Afrika stamt is hij wereldwijd verspreid en komt hij vaak voor op braakliggend terrein en in de buurt van spoorwegen. De giftige stof ricine uit de snelgroeiende plant werd door de Egyptenaren gebruikt als middel tegen buikklachten, maar kan bij inname van 1 mg al dodelijk zijn.

9. Oleander (Nerium oleander)

Oleanders zijn geurige bloeiende struiken die je veel ziet rond de Middellandse Zee. In ons land kom je ze tegen in siertuinen maar in de winter moeten ze naar binnen. De bladeren zijn zeer giftig: Honderd gram van de plant zou al voldoende zijn om een paard te doden!

10. De (reuzen)berenklauw

(Heracleum)
Je ziet ze vanaf juli op veel plekken in ons land bloeien: berenklauwen. Er zijn twee soorten, de gewone berenklauw en nog een graadje gevaarlijker en groter: de reuzenberenklauw. Het sap uit deze planten kan voor ernstige huidirritatie zorgen. Als je huid in aanraking is gekomen met het gistige sap en blootgesteld wordt aan zonlicht, vindt er een fototoxisch proces plaats. Je krijgt grote, rode jeukende vlekken die opzwellen en waar pijnlijke brandblaren op komen waar je wel twee weken mee kunt tobben. Kijk dus goed uit als je deze plant tegenkomt, zeker als je weet dat het sap uit de haartjes bij contact met de ogen zelfs permanente blindheid veroorzaken! De reuzenberenklauw is trouwens een invasieve exoot die actief bestreden moet worden.

BONUS: Gympie gympie (Dendrocnide moroides)

Grappige naam, Gympie gympie, maar niet bepaald een grappige plant! Deze onopvallende struik komt alleen in Australie voor en heeft daar een reputatie als een van de meest giftige planten van het land. De bladeren zijn bedekt met minuscule haartjes die, als ze in contact komen met de huid, zorgen voor ondraaglijke pijnen en braakneigingen. De symptomen kunnen weken, zelfs jaren aanhouden. Er zijn gevallen bekend van mensen die zelfmoord pleegden na contact met de bladeren van de Gympie gympie, simpelweg omdat de pijn te ondraaglijk was!